Στοματοπροσωπικές Μυολειτουργικές Διαταραχές

Στις στοματοπροσωπικές μυολειτουργικές διαταραχές (ΣΜΔ), η γλώσσα κινείται προς τα εμπρός, με έναν υπερβολικό τρόπο κατά την ομιλία και/ή την κατάποση. Η γλώσσα μπορεί να παραμένει πολύ μπροστά, όταν είναι σε θέση ανάπαυσης  ή μπορεί να εξέχει μεταξύ των δοντιών κατά την ομιλία, την κατάποση και την θέση ανάπαυσης.

​

Η σωστή κατάποση εξαρτάται από την κατάλληλη αρμονική σχέση μεταξύ μυών του προσώπου, στόματος και φάρυγγα. Οι μύες του στόματος και του προσώπου πρέπει να προσαρμοστούν στις δομές του στόματος για να διατηρήσουν μια φυσιολογική λειτουργική σχέση. Παρόλο που το λανθασμένο πρότυπο κατάποσης (προεκβολή γλώσσας) είναι φυσιολογικό στη βρεφική ηλικία, συνήθως, μειώνεται και εξαφανίζεται, καθώς μεγαλώνει το παιδί. Κατά την κανονική κατάποση, η κορυφή της γλώσσας πιέζει ελαφρά έναντι της οροφής του στόματος (σκληρή υπερώα), στο σημείο ακριβώς πίσω από τα μπροστινά δόντια. Εάν η προεκβολή της γλώσσας συνεχιστεί, ένα παιδί μπορεί να μιλάει, να καταπίνει και να φαίνεται διαφορετικά από άλλα παιδιά της ίδιας ηλικίας. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να έχουν επίγνωση της εμφάνισης τους.

​

Οτιδήποτε επηρεάζει αρνητικά τη φυσιολογική ανάπτυξη των οδοντικών τόξων ή τη θέση των δοντιών μπορεί να οδηγήσει σε ΣΜΔ. Επίσης, οι ΣΜΔ μπορεί να οφείλονται σε έναν ή περισσότερους απο τους παρακάτω παράγοντες: Αθέμιτες στοματικές συνήθειες (π.χ. πιπίλισμα δαχτύλου), περιορισμός του ρινικού αεραγωγού (π.χ. διόγκωση των αδενοειδών εκβλαστήσεων ή άσθμα), ανωμαλίες στην φυσιολογία (π.χ. μακρογλωσσία ή μικρογναθία) και νευρολογικές ή αναπτυξιακές διαταραχές (π.χ. εγκεφαλική παράλυση ή σύνδρομο Down).  

​

Οι ΣΜΔ μπορεί να έχουν αρνητική επίδραση στην ανάπτυξη της οδοντοφυΐας. Η ευθυγράμμιση των δοντιών μπορεί να διαταραχθεί. Επίσης, η πίεση της γλώσσας στα δόντια έχει επιπτώσεις στην ορθοδοντική θεραπεία διότι αναστέλλει την πίεση των ορθοδοντικών συσκευών με αποτέλεσμα να χάνεται πολύτιμος χρόνος ή να εμφανιστεί παλινδρόμηση. Ακόμη, ορισμένα παιδιά θα παράγουν κάποιους ομιλητικούς ήχους λανθασμένα, ως αποτέλεσμα των ΣΜΔ. Πιο συχνά, οι ΣΜΔ επηρεάζουν τους ήχους  /s/, /z/, /tz/ και /dz/ με αποτέλεσμα να ακούγονται διαφορετικά. Για παράδειγμα, ένα παιδί μπορεί να πει "θούπα" αντί για "σούπα", εάν παράγει το /s/ σαν /θ/. Επίσης, οι ήχοι /t/, /d/, /n/ και /l/ μπορεί να παράγονται λανθασμένα εξαιτίας της αδυναμίας των μυών της άκρης της γλώσσας. Ορισμένες φορές, η ομιλία μπορεί να μην επηρεάζεται καθόλου.

​

Η διάγνωση των ΣΜΔ μπορεί να γίνει από έναν οδοντίατρο, έναν ορθοδοντικό, έναν παιδίατρο ή εναν λογοπαθολόγο. Οι οδοντίατροι και οι ορθοδοντικοί πρέπει να αναμιχθούν, όταν η σταθερή, συνεχής πίεση της γλώσσας πάνω στα δόντια παρεμβαίνει στην φυσιολογική οδοντοφυΐα και την ευθυγράμμιση των δοντιών και της γνάθου. Θα πρέπει να αποκλειστεί η παρουσία ενός φραγμένου αεραγωγού (π.χ. από διογκωμένες αμυγδαλές ή αδενοειδείς εκβλαστήσεις ή από αλλεργίες), ο οποίος μπορεί να προκαλέσει μια εμπρόσθια θέση της γλώσσας. Εάν οι αεραγωγοί είναι μπλοκαρισμένοι, λόγω διογκωμένων αμυγδαλών ή αδενοειδών εκβλαστήσεων ή αλλεργιών, η λογοθεραπεία μπορεί να αναβληθεί μέχρι την ολοκλήρωση της ιατρικής αντιμετώπισης αυτών των καταστάσεων. Εάν ένα παιδί έχει αθέμιτες στοματικές συνήθειες (π.χ. πιπίλισμα δαχτύλου, δάγκωμα χειλιών), η λογοθεραπεία μπορεί να εστιάσει αρχικά στην εξάλειψη αυτών των συμπεριφορών.

​

Ο λογοπαθολόγος θα αξιολογήσει και θα αναπτύξει ένα θεραπευτικό πρόγραμμα για τις επιπτώσεις των ΣΜΔ στην ομιλία, στη θέση ανάπαυσης και στην κατάποση. Η λογοθεραπεία μπορεί να αρχίσει από την ηλικία των πέντε ετών περίπου για να εξαλείψει κακές συνήθειες πιπιλίσματος. Για προβλήματα ανάπαυσης της γλώσσας, των χειλέων και άλλα λειτουργικά προβλήματα όπως το λανθασμένο πρότυπο κατάποσης (προεκβολή γλώσσας), η λογοθεραπεία δεν ενδείκνυται πριν την ηλικία των επτά έως οκτώ ετών περίπου.

​

Για περισσότερες πληροφορίες ή για να προγραμματίσετε ένα ραντεβού, επικοινωνήστε μαζί μας.