Χρήση του Λόγου - Πραγματολογία

Ένα άτομο μπορεί να προφέρει τις λέξεις καθαρά και να χρησιμοποιεί μεγάλες, σύνθετες προτάσεις με τη σωστή γραμματική, αλλά, παρόλα αυτά, να έχει μια επικοινωνιακή διαταραχή, εάν αυτό το άτομο δεν έχει κατακτήσει τους κανόνες για τον κοινωνικό λόγο, γνωστή ως πραγματολογία. Οι ενήλικες μπορεί να έχουν επίσης, δυσκολία με την πραγματολογία, για παράδειγμα, ως συνέπεια μιας κρανιακής κάκωσης ή ενός εγκεφαλικού επεισοδίου.

 

Τι είναι η Πραγματολογία

Η πραγματολογία περιλαμβάνει τρεις βασικές επικοινωνιακές δεξιότητες:

 

Την χρήση του λόγου για διαφορετικούς σκοπούς, όπως:

• Ο χαιρετισμός (πχ., γεια, αντίο).

• Η πληροφόρηση (πχ., Πάω να πάρω ένα μπισκότο).

• Το αίτημα (πχ., Δώσε μου ένα μπισκότο).

• Η υπόσχεση (πχ., Πάω να σου φέρω ένα μπισκότο).

• Η παράκληση (πχ., Θα ήθελα ένα μπισκότο, παρακαλώ).

 

Την αλλαγή του λόγου ανάλογα με τις ανάγκες ενός ακροατή ή μιας κατάστασης, όπως:

• Όταν μιλάμε διαφορετικά σε ένα μωρό από ότι σε έναν ενήλικα.

• Όταν δίνουμε γενικές πληροφορίες σε έναν άγνωστο ακροατή.

• Όταν μιλάμε διαφορετικά σε μια σχολική αίθουσα από ότι σε μια παιδική χαρά.

 

Την τήρηση κανόνων για συζητήσεις και αφηγήσεις ιστοριών, όπως:

• Η εναλλαγή σειράς σε μια συζήτηση.

• Η εισαγωγή θεμάτων σε μια συζήτηση.

• Η διατήρηση θέματος.

• Η αναδιατύπωση όταν κάτι έχει παρερμηνευθεί.

• Πώς να χρησιμοποιούμε λεκτικά και μη λεκτικά σήματα.

• Πόσο κοντά να στεκόμαστε σε κάποιον, όταν μιλάμε.

• Πώς να χρησιμοποιούμε τις εκφράσεις του προσώπου και τη βλεμματική επαφή.

 

Αυτοί οι κανόνες μπορεί να διαφέρουν, ανάλογα τους πολιτισμούς και εντός των πολιτισμών. Είναι σημαντικό να καταλαβαίνουμε τους κανόνες του επικοινωνιακού παρτενέρ μας.

Ένα άτομο με πραγματολογικές διαταραχές μπορεί:

 

• Να λέει ακατάλληλα ή ασύνδετα πράγματα κατά τη διάρκεια συζητήσεων.

• Να λέει ιστορίες με έναν αποδιοργανωμένο τρόπο.

• Να έχει μικρή ποικιλία στην χρήση του λόγου.